molybdeen 1.0
(chemie en mineralogie)
Semagram (extra betekenisinformatie)
Molybdeen…
is een overgangsmetaal; is een scheikundig element; is een stof
- [Kleur] is zilvergrijs
- [Aggregatietoestand] heeft een vaste vorm
- [Stoffelijke eigenschap algemeen] heeft een zeer hoog smeltpunt
- [Gebruikswijze] wordt vooral gebruikt als legeringselement en toegepast in onder meer transistors, pigment voor verf, inkt en plastic en in kunstmest voor planten
- [Omstandigheid] komt in de natuur niet in zuivere toestand voor
Atoomnummer | 42 |
---|---|
Groep | behoort tot de zesde groep van het periodiek systeem, de chroomgroep |
Symbool | Mo |
Algemene voorbeelden
Er moet een konstante produktie zijn van molybdeen om te kunnen voldoen aan de vraag van de wereldmarkt. Die is in feite tot de westerse industrielanden beperkt.
Om de voeding goed te begrijpen doen we er goed aan eens na te gaan welke mineralen worden opgenomen en welk hun rol zijn in de plantenvoeding. De voedingsstoffen worden opgedeeld in twee groepen, namelijk de hoofd- en de sporenelementen. Het verschil tussen beiden groepen is dat de hoofdelementen in grote hoeveelheden worden opgenomen en de sporenelementen in kleine [...]. Stikstof, fosfor, kali, zwavel, kalk en magnesium behoren tot de hoofdelementen en ijzer, boor, kobalt, koper, mangaan, zink en molybdeen zijn de voornaamste sporenelementen.
Prof. Plass volgt in grote lijnen de theorie over bodemverzuring van zijn collega Ulrich. Hij wijst alleen niet aluminium aan als de hoofdoorzaak van de sterfte, maar molybdeen. Molybdeen is een sporenelement waar planten beslist niet zonder kunnen. In de landbouw is dit bekend en wanneer een slechte groei door molybdeengebrek wordt geconstateerd, past men direct een molybdeenbemesting toe.
De HFR was nog maar twee jaar in bedrijf toen er, in 1964, in Petten een lab verrees van Philips en Duphar. De elektronicagigant en de farmaceut hadden elkaar gevonden in de productie van medische preparaten. Philips-Duphar ging in Petten molybdeen maken, een element dat ontstaat als splijtingsproduct van uranium.
Het ideale mes zou zeer hard en compleet roestvrij moeten zijn. Helaas: het ideale mes bestaat nog niet. Werkelijk roestvrij staal bestaat uit een legering van staal met chroom en nikkel, maar zodra staal nikkel bevat kan het niet meer gehard worden. Legeringen voor messen bevatten daarom wel chroom, maar geen nikkel. Een wat beter kwaliteit krijgt men door toevoeging van zeer kleine hoeveelheden molybdeen en vanadium: het resultaat, aangeduid als MoV-staal, is het best haalbare compromis tussen roestbestendigheid en hardbaarheid.