ontspullen

De afgelopen tijd waait er een vreemde wind door de huizen van vrienden en bekenden. Het is de opruimwind, begonnen onder leiding van Marie Kondo, de Japanse opruimgoeroe die een kunst heeft gemaakt van het ontspullen. Boeken over opruimen en weggooien zijn inmiddels een genre op zich geworden en je kunt ironisch genoeg een boekenkast vol-clutteren met werken over de kunst van het de-clutteren.

Het doel van ontspullen: Alles wat je in je aan spullen hebt, is er omdat jij dat wilt. Van de rest neem je afscheid. Ontspullen gaat over kijken hoe iets bij jou terechtkwam, of je het echt wilt hebben en hoe je er vanaf komt. Het resultaat is dat je over al het spul in jouw leven kunt zeggen waarom je het hebt en dat je het ook wilt hebben.

Of, nou ja, het is eigenlijk geen zooi. Eerder mooie spullen. Maar ik gebruik ze niet meer en ik kan ze nu wel loslaten. Gek is dat hè, ik ben nu zo'n 1,5 jaar bezig met declutteren/ontspullen, of gewoon je huis opruimen. En ik merk dat ik gevoelsmatig steeds verder ga. Ik kan steeds makkelijker dingen loslaten. Dingen die ik eerst absoluut wilde houden, zie ik nu weer en ik denk: het kan ook wel weg.