popart 1.0
(kunst en architectuur)
Semagram (extra betekenisinformatie)
Popart…
is een kunststroming
- [Doel of bestemming] had tot doel het verhevene uit de kunst te halen en deze toegankelijker te maken voor een breed publiek
- [Herkomst of oorsprong] kwam voort uit een bepaalde tijdgeest, namelijk die van de vrijheid, de seksuele revolutie en de vrouwenemancipatie
- [Plaats van herkomst] ontstond, onafhankelijk van elkaar, in het Verenigd Koninkrijk en in de Verenigde Staten van Amerika
- [Tijd] was op haar hoogtepunt in het midden van de jaren '50 en in de jaren zestig van de twintigste eeuw
- [Eigenschap of hoedanigheid algemeen] is anti-elitair; is een reactie op museale kunst; wordt gekenmerkt door de afbeelding van gewone, alledaagse, voor iedereen bekende voorwerpen in vooral felle kleuren en door een fotografische wijze van afbeelden
- [Handelende persoon] werd o.a. beoefend door Andy Warhol en Roy Lichtenstein
Algemene voorbeelden
Popart had de ironie als wapen tegen de door modernisten gedomineerde artistieke cultuur, zoals bijvoorbeeld te zien is in het werk van Andy Warhol en Roy Lichtenstein. De Popart had tot doel het verhevene uit de kunst te halen en de kunst toegankelijker voor een breed publiek te maken. Zo maakte Andy Warhol bijvoorbeeld portretten van belangrijke mediafiguren, die hij van vreemde kleuren voorzag. Roy Lichtenstein maakte enorme blow-ups van striptekeningen.
Woordfamilie
Als deel van een afleiding
Als linkerlid in samenstellingen en samenkoppelingen
popart 1.1
( Publiek domein )
Bron:
Ian Burt
(
CC BY 2.0
)
(kunst en architectuur)
Betekenisbetrekking
| Betrokken betekenissen | 1.0 : 1.1 |
|---|
Algemene voorbeelden
Met name in New York nam eind jaren zestig stencil graffiti door wat later Popart genoemd zou worden, een hoge toevlucht. Andy Warhol, Roy Lichtenstein en zeer zeker Jean Michel Basquiat bestormden de straten met 'flyers op de muur'. Vanuit niets iets maken, om aandacht schreeuwen, zeker op de duurste hotspots van Manhattan en het stelselmatig overbrengen van kleine kunstzinnige gedachten, in alles bleek de nieuwe vorm van graffiti een perfecte uiting.
Een beeldje van de heilige Jozef had hij ook gekocht, in biscuit, met goudstippeltjes. Zo een beeld stond prachtig op een Frans tabouretje, doch bij hem kon dat niet, omdat daar al een oude autentieke bronzen winkelkassa op stond. Echte fin de siècle, de sfeer van vroeger waar je stil bij werd. Noem het kitsch of noem het popart, maar het hàd iets. Je kon uren naar zo een kassa zitten kijken zonder ze te horen rinkelen.