psychotrauma

Onderwerpen waar de sectie de afgelopen jaren aandacht aan heeft besteed en die nog steeds in het middelpunt van de belangstelling staan, zijn: advies met betrekking tot - of begeleiding bij - ziekteverzuim en re-integratie; onderzoek en behandeling bij op het werk ontstane psychotrauma's [...]; supervisie en intervisie voor professionals.

Het is een heel onpsychologisch en onpsychiatrisch proefschrift, al gaat het voor een belangrijk deel over de mensen waaraan Nederlandse onderzoekers en hulpverleners, waaronder zijn eigen promotor, hun internationale reputatie op het gebied van de psychotraumata danken.

Het behandelen van een psychotrauma is een van de belangrijkste werkterreinen van de psychotherapeut.

De regiomaatschappelijk werkenden van de BNMO zijn door een uitgebreide ervaring en voortdurende (bij)scholing gespecialiseerd in de specifieke omstandigheden van de militaire slachtoffers. Zij zijn op de hoogte en vertrouwd met de werking van psychotrauma's en andere (verlate) gevolgen van oorlog en geweld.

"Er zijn zeker mensen die dergelijke dingen op eigen kracht te boven kunnen komen," vindt Rik Willemaers, hoogleraar psychologie aan de Gentse universiteit, die veel bezig is met rouwbegeleiding. Maar anderen komen er zonder hulp niet uit. De opvoeding, vroegere ervaringen met dood en verdriet, de fysieke gezondheid en het aanpassingsvermogen spelen allemaal een rol. "En of er vrienden of familieleden zijn op wie de getroffen ouders kunnen terugvallen," voegt psychotherapeut Marc Van Knippenberg van het Antwerpse Centrum voor Psychotrauma eraan toe.

A. de Jongh, als psycho-traumatoloog verbonden aan het Centrum voor Psychotherapie en Psychotrauma, heeft begrip voor de slachtofferjaloezie. 'Een slachtoffer uit Volendam of Enschede is een soort held. Goh, was je er bij? Vertel eens. En dan kan je uitgebreid vertellen wat je is overkomen. Andere slachtoffers kunnen slechts met de grootste moeite duidelijk maken wat hen is aangedaan. Bovendien moeten ze vaak op eigen kracht de weg door het hulpverleningscircuit vinden.'

Het medisch tuchtcollege in Amsterdam heeft met de veroordeling van de Haarlemse psychiater B.E. Chabot de grenzen van zijn competentie overschreden en ondermijnt het vertrouwen in de medische stand. Dat schrijven de drie psychiaters prof. dr. A. van Dantzig, dr. F. van Ree en dr. D. van Tol en de psycholoog C. Mittendorf, directeur van het Instituut voor Psychotrauma, vandaag in het dagblad Trouw. Zij verwerpen het oordeel van het tuchtcollege dat Chabot de depressieve vrouw die hij hielp bij zelfdoding, tot een therapie had moeten dwingen.

Naar aanleiding van deze vragen zijn 315 pakketten verstuurd met informatie over slachtofferhulp in het algemeen en specifieke onderwerpen zoals huiselijk geweld, spreekrecht, verkeersongevallen, stalking en kindermishandeling. Soms verwees het Landelijk Bureau door naar Transact, Instituut voor Psychotrauma, Stichting tegen Zinloos Geweld, Stichting Voorkoming van Kindermishandeling en ICODO.

We onderscheiden twee typen psychotraumata: Type I: dit betreft een eenmalige gebeurtenis of reeks gebeurtenissen in het heden of recente verleden in het leven van een overigens goed functionerend persoon. Type II: dit betreft trauma's die zich reeds in de jeugd van betrokkene afspeelden en over het algemeen verregaande consequenties hebben in het voelen, denken en functioneren van het slachtoffer, dit is uiteraard veel moeilijker te behandelen dan type I.