reutelen

Het gordijn voor het raam was gesloten. Ik zat in een zetel bij het hoofdeinde van het bed. De zieke reutelde. Nu en dan sliep ik een poosje in, overmand door vermoeidheid. Als ik weer wakker schrok, moest ik in de lage zetel gaan rechtop zitten om mijn hand op de vreemde hand van de stervende te kunnen leggen.

In de feestzaal was het muf als in een Egyptische graftombe. Lucht reutelde in de halfvolle radiatoren en tl-buizen trokken zich wild knipperend op gang.

Hij [...] klemde het pistool met beide handen vast en richtte het op de biocomputer, die zijn schepping was geweest. Met een aantal welgemikte schoten schoot hij zijn droom aan flarden. Er sprongen nog wat vonken uit het kastje, er klonk een laatste reutelende zoemtoon, toen was het allemaal over.

Ongeveer een maand na de geboorte van Mila kwam de felicitatiedienst namelijk bij ons over de vloer. Ik had de bodem van dat pretpakket al snel gezien, maar de dame tegenover me reutelde nog zeker een uur door over abonnementen, acties en unieke buitenkansjes die nergens anders te koop zijn.