rode bosmier

De rode bosmier ontdek je soms al snel. Als je bijvoorbeeld in het bos loopt en dan ergens gaat zitten. Opeens zitten ze overal. In je broekspijpen, op je arm, tot in je sokken aan toe! En ze bijten nog ook! Waarschijnlijk vinden ze jou ook niet leuk. Je bent zomaar op hun pad in hun gebied neergeploft.

Rode bosmieren maken grote mierenhopen van dennennaalden en ander organisch materiaal. Zij hebben geen angel, hoewel de mier met het achterlijf mierenzuur kan spuiten.

Rode bosmieren zijn wettelijk beschermd vanwege het belang voor de bestrijding van bosbouwplagen. Zij leven voornamelijk van luizenmelk, maar zijn alleseters en eten ook wel dierlijk voedsel.

Rode bosmieren hebben een stabiliserende functie in het bosecosysteem.

Hij wilde zich neervlijen in het opvallend groene gras, toen plotseling zijn aandacht getrokken werd door een soort terp in de schaduw van een rododendron: een nesthoop van de rode bosmieren. Benieuwd boog hij zich over het korrelige heuveltje: er was geen mier te bespeuren. Zou het een verlaten nest zijn? Hij streek met de vingers enkele malen door het uit zaden en plantenresten bestaande bouwmateriaal. In een oogwenk krioelden de mieren op het beschadigde deel van het nest.