steenpuist 1.0
Bron:
El Pantera
(
CC BY-SA 3.0
)
Semagram (extra betekenisinformatie)
Een steenpuist…
is een puist; is een infectie
- [Gevoelsindruk] kan zeer hard aanvoelen, zo hard als steen
- [Kleur] is rood met mogelijk een gele puskop
- [Omvang concreet] is een grote puist
- [Vorm] is een dikke, gezwollen bult
- [Ontstaan] wordt veroorzaakt door een bacterie (Staphylococcus aureus / stafylokokken) die een haarzakje of talgklier infecteert
- [Temperatuur] kan warm aanvoelen
- [Activiteit of handeling] dient niet uitgeknepen te worden
- [Behandeling of bewerking] wordt soms met een antibioticum of trekzalf behandeld, maar geneest meestal vanzelf en hoeft zelden chirurgisch verwijderd te worden
- [Lichaamsdeel] komt vaak voor op rug, billen, borst, nek of in het gezicht
- [Oorzaak, reden of aanleiding] wordt veroorzaakt door een infectie met een bacterie (Staphylococcus aureus / stafylokokken)
- [Gevolg of resultaat] kan zich ontwikkelen tot een grote ontsteking die bestaat uit meerdere steenpuisten (een karbunkel of negenoog) en kan in sommige gevallen steeds terugkeren, wat furunculose genoemd wordt, maar kan eigenlijk alleen gevaarlijk zijn indien de steenpuist zich in de buurt van de neus bevindt
- [Symptoom] begint met een rood plekje dat kan jeuken, dat zich uitbreidt, zwelt en soms warm aanvoelt en verandert vervolgens in een grote puist gevuld met vocht en etter
Algemene voorbeelden
Een steenpuist (furunkel) is een plaatselijke infectie van één of meer haarzakjes en wordt meestal veroorzaakt door stafylokokken. Wanneer er steenpuisten verspreid over het gehele lichaam voorkomen, wordt deze afwijking furunculosis genoemd. Een negenoog daarentegen is een groep van verscheidene, onderling samenhangende steenpuisten die samen één geïnfecteerd gebied vormen onder de huid.
De veroorzaker van veel wondinfecties na operaties is de bacterie Staphylococcus aureus. Ongeveer een derde van de gezonde mensen draagt deze bacterie bij zich. Ze zit vooral in het voorste gedeelte van de neus. Bij gezonde mensen leidt ze zelden tot infecties. Gebeurt dit wel, dan ontstaan er meestal steenpuisten.
Verwoed zocht ze naar de precieze hoedanigheid van het zeer in haar linkerheup dat niet echt stekend was maar ook niet zeurend, en dat al evenmin in de spieren zat maar meer in het bot, hoewel ze er zeker van was dat het niet om reuma ging, misschien een kou of een beginnend abces, al kon het ook een steenpuist zijn, dat zat in de familie.
Een steenpuist van een halve pingpongbal verscheen op zijn zitvlak. Gehuld in het oranje leiderstricot kon de Rabo-kopman na vijftig kilometer de pijn nauwelijks meer harden en stond hij op het punt om op te geven.
Stheeman fabriceerde een heleboel geneesmiddelen en daar waren natuurlijk veel bij die we nu ouderwets noemen. Voor de steenpuisten maakte men trekzalf, voor de luizenbestrijding (luizen kwamen toen heel vaak voor!) een kwikzalf die ook wel 'blauwe ruiterzalf' genoemd werd en voor zogenaamde 'kletskoppen' een mengsel van teer en ongezouten boter ('exzemine' genaamd).
Maar misschien was het ook niet de eerste keer! Misschien waren die keren 's nachts in mijn slaap wel de eerste keer! Toen die dokter, hoe heet-ie, die dokter die mijn steenpuist had doorgeprikt, toen die tegen me zei: "Heb je 's nachts dan ook wel eens van die bevloeiingen?"