stoornisdenken


stoornisdenken 1.0

(gezondheid, geneeskunde en zorg; neologisme)

manier van denken waarbij ieder (psychisch) probleem direct gelabeld wordt als een bepaalde stoornis

Semagram (extra betekenisinformatie)


Stoornisdenken…

is een denkwijze

      Hoofdsemagram: denken


      Algemene voorbeelden


      Wim Hullegie en Paul Helders bepleiten, zoals ik het maar samenvat, een model voor de fysiotherapie dat nadrukkelijk voor het behandelen niet alleen uitgaat van het stoornisdenken.

      https://fysioweblog.nl/2010/09/19/behandelen-op-nivo-van-de-stoornis-adel-verplicht/,

      Hulpverleners in de jeugdzorg zien kinderen en jongeren met concentratieproblemen, angstklachten, woedebuien, dwangverschijnselen, langdurig schoolverzuim, eetproblemen, middelenmisbruik, automutilatie, somberheid, verwardheid. [...] Als ze met hun kinderen bij de psycholoog of psychiater komen, is hun eerste vraag vaak: Wat is er mis met mijn kind? Heeft het ADHD? Autisme? Iets anders? Ook jongeren die zelfstandig komen, willen vooral één ding heel graag weten: welke stoornis heb ik? Met die vraag gaan hulpverleners aan de slag. Ze stellen vragen en pakken hun dikke 'stoornissenboek' erbij: de DSM, het handboek voor de psychiatrie dat ongeveer 350 symptoombeschrijvingen (classificaties) bevat die allemaal een naam ('label') hebben. Met deze labels wordt kwistig gestrooid en daarin zijn hulpverleners de enigen niet. Ook leerkrachten, coaches, ouders en jongeren zijn er behoorlijk bedreven in. Het stoornisdenken heeft zich als een olievlek in onze maatschappij verspreid, en dat moet stoppen.

      https://www.nrc.nl/nieuws/2023/01/26/het-stoornisdenken-moet-stoppen-a4155409,

      Het is een goede zaak dat problemen sneller ontdekt worden dan vroeger. Alleen heeft dit ook een keerzijde. We plakken soms te snel labels op kinderen, ook als dat helemaal niet nodig is. Het label wordt een stuk van de identiteit van het kind. Veel factoren rondom het kind zorgen ervoor of een kind als 'normaal', 'lastig' of 'bijzonder'' gezien wordt. Stoornissen leggen 'de schuld' en 'de oplossing' allebei eenzijdig bij de 'gestoorde' of 'gelabelde', in dit geval het kind. De vragen die je jezelf zou kunnen stellen, zijn: waarom heb ik last van dit gedrag? Hoe kan ik dit kind helpen? In deze training krijgen pedagogisch professionalsen leerkrachten inzicht in de visie van Ron Baars over stoornisdenken en gaan we met elkaar in gesprek.

      https://kiki-s.nl/de-gevaren-van-stoornisdenken/

      Etymologie


      Aard herkomst inheems woord
      Vroegste datering 2010
      Samenhangende woorden (betekenis) hokjesdenken