straatmuzikant


straatmuzikant 1.0

muzikant die op straat speelt, voor zijn beroep of uit liefhebberij

Semagram (extra betekenisinformatie)


Een straatmuzikant…

is een persoon

  • [Attribuut] heeft een hoed, beker of koffer voor zich staan, waarin toeschouwers geldstukken kunnen gooien, of gaat bij het publiek rond met een pet of hoed om geld op te halen
  • [Plaats] speelt op straat, op pleinen of in openbare ruimtes, bv. de metro of winkelcentra
  • [Eigenschap of hoedanigheid algemeen] leidt soms een zwerversbestaan of bedelaarsbestaan
  • [Oorzaak, reden of aanleiding] speelt om aan de kost te komen of uit liefhebberij

Algemene voorbeelden


Zijn gezicht nog groezelig van de tranen, keek zijn kind plotseling opgetogen naar de hoek van de straat waar een straatmuzikant een krukje neerzette. De man pakte een cello uit, ging zitten en streek. Kees snoof van weerzin. Zo'n vent is geen muzikant, hij wil een aalmoes. Hij vernedert zijn instrument tot een voorwendsel [...]. Armoedzaaiers zijn het, zwervers in vieze overjassen.

't Is zo weer nacht, Joyce Roodnat,

Straatmuzikant is hij om verschillende redenen. "De eerste is heel simpel. Van een uitkering kan ik mijn auto niet betalen. Maar ik doe het natuurlijk ook voor mijn plezier. Het is ook een manier om mijn eigen nummers, die ik voor de groep schrijf, uit te proberen. Hierbij leg ik geen commerciele maatstaven aan: het is niet zo dat hoe meer geld ik op een terras ophaal, hoe beter ik de gespeelde nummers vind."

NRC,

Woordfamilie


Als deel van een afleiding