syllogisme


syllogisme 1.0

(specialistisch)

logische redenering die uit drie delen bestaat: twee stellingen en een daaruit afgeleide conclusie; sluitrede

Semagram (extra betekenisinformatie)


Een syllogisme…

is een redenering; is een gedachte

  • [Onstoffelijke inhoud] bestaat uit twee premissen of stellingen en een conclusie: een stelling is de hoofdstelling of majorterm en de tweede stelling is de minorterm
  • [Toepassingsgebied of bereik] wordt gebruikt in de logica, in de rechtspraak, in de communicatie, de filosofie, enz.

    Algemene voorbeelden


    Schoolvoorbeeld van het soort redeneringen waarmee de eerste logici zich bezig hielden, was het syllogisme: Als geldt A is B en B is C, dan geldt automatisch A is C, ongeacht de betekenis van A, B en C. Bella is een koe; een koe is een dier; dus Bella is een dier.

    http://ublad.warande.uu.nl/ubladen/31/35/07semantiek.html

    Combinatiemogelijkheden


    met adjectief ervoor


    • het juridisch syllogisme

    In de grote massa's rechtsregels is de ene norm meer waard dan de andere. Deze 'hiërarchie van de normen' is een essentieel onderdeel van de juridische methodiek. De toepassing van de norm op een concreet probleem door middel van het juridisch syllogisme en de interpretatie van de rechtsregel zijn andere facetten van de rechtsmethodiek.

    http://allserv.rug.ac.be/%7Egmartyn/Syllabus.html,

    Vaste verbindingen