tweetrapsmaking


tweetrapsmaking 1.0

(business, economie en financiën; recht en misdaad)

erfstelling, meestal opgenomen in een testament, waarbij de erflater bepaalt dat een erfenis, vooral bepaalde goederen, worden nagelaten aan een erfgenaam, de zogeheten bezwaarde, en dat, wanneer die erfgenaam overlijdt, een of meer anderen, de zogeheten verwachters, vervolgens erfgenaam worden; erfstelling waarbij de erflater twee achtereenvolgende erfgenamen aanwijst in zijn testament

Semagram (extra betekenisinformatie)


Een tweetrapsmaking…

is een erfstelling

      Algemene voorbeelden


      Bij een zogenaamde tweetrapsmaking wordt in een testament een bepaald goed (bijvoorbeeld een huis, vakantiewoning of beleggingsportefeuille) toegedeeld aan uw partner Truus. Als Truus komt te overlijden, gaat dit goed naar uw zoon Jopie. Dit is de reden dat wordt gesproken over een zogenaamde tweetrapsmaking. U als erflater wijst dus twee achtereenvolgende erfgenamen in uw testament aan. Feitelijk regeert u dus over uw graf heen omdat u de erfgenaam een verplichting heeft opgelegd.

      http://www.estateplanningsjuristen.nl/erven/testament_opties/tweetrapsmaking_testament/

      Tweetrapsmakingen worden vaak vanwege fiscale redenen opgenomen. De belastingheffing volgt de feitelijk rechthebbende (bezwaarde) en in tweede instantie de opvolgers (verwachters).

      https://verklaringvanerfrechtservice.nl/is-testament-tweetrapsmaking/,

      De erfgenaam die iets erft met de last van een tweetrapsmaking wordt "de bezwaarde" genoemd; degene die in tweede instantie verkrijgt "de verwachter".

      http://www.oostlandpartners.nl/familiezaken/familiezaken/testament/tweetrapsmaking

      Het fideï-commis (nu ook wel tweetrapsmaking genoemd) is een uiterste wilsbeschikking waarbij achtereenvolgens verschillende personen recht hebben op de nalatenschap. In een zaak die voor de rechter kwam was hiervan sprake en had erflater zijn echtgenote benoemd tot erfgenaam voor een deel van zijn nalatenschap. Dit gebeurde onder de last om het deel van de nalatenschap dat zij bij haar overlijden (onvervreemd en onverteerd) naliet, uit te keren aan de kinderen. Dat wat de kinderen verkregen na overlijden van vader (oorspronkelijke verkrijging) en vervolgens moeder (nadere verkrijging), moest volgens de Hoge Raad dan worden aangemerkt als één belastbare verkrijging.

      http://www.register-estate-planners.nl/Nieuws/een-verkrijging-bij-tweetrapsmaking.html