virtue signalling

'Je suis Charlie' op je avatar zetten (aanslag Charlie Hebdo), een emmer koud water over je hoofd uitgieten (spierziekte ALS), een zwart vierkant posten op Blackout Tuesday (Black Lives Matter) een rode 'O' aan je naam plakken (bedreiging NOS-teams), dat is virtue signalling. Bedrijven die miljoenen plastic tandenborstels en tubes per jaar produceren en hun tandenstokers ineens in gerecycled karton gaan verpakken. Politici die... enfin, maak deze zin zelf af.

Gutmensch, deugmens, policor, regressief links, klimaathysterie, het kan geen toeval zijn dat zulke woorden Pavloviaans worden ingezet tegen alles en iedereen die iets wil dat niet direct het eigen belang dient. Dan moet het willen deugen van die mensen zelf het belang zijn. Virtue signalling! Trap er niet in! Een mens is van nature inconsequent, er is geen idealist die volledig naar zijn idealen leeft. Alleen een cynicus is nooit hypocriet. Maar dat volautomatisch afgeven op zogenaamde deugmensen is allang geen vorm van broodnodige kritiek meer, maar dekmantel voor de eigen leegte.

Hij windt er geen doekjes om en noemt de geuite paniek omtrent de opwarming van de aarde niet meer dan virtue signalling (Moore, 2019). De verklaring hiervoor is dat het menselijk tekort niet te kunnen voldoen aan de absolute norm, wordt gecompenseerd door het expliciet uitdragen van het geloof in de zaak. Men gaat dan vooral belijden een volgeling te zijn. En net zoals bij de zondige mens in religies, gebeurt dit met woorden en wordt het falen met goede bedoelingen gecamoufleerd.