welgemanierdheid

'Met Olsen,' zei mr. Olsen, de welgemanierdheid zelve. 'Neem me niet kwalijk, ik kon u niet bereiken vandaag.'

Mijn welgemanierdheid bleek aan hem verspild, want hij legde het misprijzen haast lachwekkend dik op zijn gezicht toen hij zich verwijderde, in zijn ijdelheid gekrenkt, en net zo gekrenkt zullen de wellicht ergens meeluisterende dames zijn geweest, want mijn laatste nacht in Fes was meteen de eerste dat ik alleen sliep, zoals gezegd, een bijkomstigheid.

Savoir-vivre heb je altijd gehad, grinnikt Hortense. August zou zeggen: welgemanierdheid.

Ik verdenk er de Nederlanders sterk van hun steedse beschaving te verwarren met levenskunst, hun vormelijkheid te beschouwen als welgemanierdheid. Hun vermeende beleefdheid is niet beleefd.

Het beeld, de metafoor, verduidelijkt niet altijd, of misschien wel nooit een ware omstandigheid, maar de waarde van het uitgebeelde. Indrukwekkend staal van een dergelijk beeldgebruik: "fonteinen geven aan een stad een bijzonder cachet van weelde en wèlgemanierdheid, zij zijn als de doekspelden en de manchetknopen van het toilet der stad."