doodle

Giulietta is [...] een ontzettende aanhankelijke en speelse doodle.

Ze geniet van haar wandelingen en speurspelletjes en dit maakt haar dagelijks tot een zeer blije, enthousiaste doodle.

Mijn doodle trekt enorm aan de riem, hoe kan ik haar dat afleren?

Onze doodle is inmiddels 4 maanden. En de dierenarts en de trimster zijn zeer te spreken over hoe de fokker uit Duitsland met zijn honden omgaat, maar ook hoe onze goldendoodle eruit ziet wat betreft gezondheid, bouw etc.!!!!

Al onze doodles zijn in eerste instantie gewoon "gezins-honden", oftewel een zeer gewaardeerd, geliefd en volwaardig lid van het gezin.

Het is het beroep van hulpverlener waardoor ik me laat meeslepen, in hulp ben ik niet geïnteresseerd. Wat dat betreft zit ik op één lijn met de hulpverlener. [...]. Ik zou ook best hulpverlener willen zijn. Ik zou er heel graag bij horen. Ik heb er alle capaciteiten voor. Ik kan heel goed, zonder iets te doen, zomaar wat voor me uitstaren, dat kan ik dagenlang volhouden. Bovendien kan ik duimen draaien. Ik kan patience spelen. Ik kan doodles tekenen. Ja, ik ben geknipt voor hulpverlener. Eigenlijk zou ik zelfs aan het hóófd van een hulpverleningsinstantie moeten staan.

Vandaag is de eerste dag van de lente (astronomisch om 17:57u). En met lokale temperaturen van rond de 21 graden gelijk een goede start. Google speelt hier weer leuk op in met een geanimeerde Doodle [...] op de homepage.

In 1998, nog voordat Google als rechtspersoon bestond, werd het concept van de doodle bedacht toen Google-oprichters Larry en Sergey met het bedrijfslogo experimenteerden om aan te geven dat ze naar het Burning Man-festival in de woestijn van Nevada zouden gaan. Ze plaatsten een tekening van een stokpoppetje achter de tweede 'o' van Google. Het herziene logo was bedoeld als een grappige manier om Google-gebruikers te laten weten dat de oprichters niet op kantoor waren.

Hoewel de eerste doodle relatief eenvoudig was, bleek dit het begin van een traditie van het versieren van het bedrijfslogo om de aandacht te vestigen op speciale gebeurtenissen.

Het 'Tanabata festival' in Japan. Perzisch nieuwjaar. Chinese 'lerarendag'. Je kunt ze zo obscuur niet bedenken, of ze krijgen tegenwoordig hun eigen, vrolijk gekleurde 'moment in the sun' op de homepage van 's werelds meest gebruikte zoekmachine. Dat was een jaar of tien geleden wel anders. Toen beperkte Google zich tot een bescheiden sneeuwpopje met kerstmis, waarop je kon klikken tot je een ons woog, maar bewegen of muziek maken, hó maar. En dan moest je weer máánden wachten, op de hartjes met Valentijnsdag. Doodsimpele plaatjes waren die doodles toen nog. Maar meer dan een paar per jaar kreeg je niet, en daarom was de verrukking des te groter.