doedel

Ja, want zíj is de motor, hoor, ze doet altijd of híj degene is die moet beslissen, zo van: 'Dat moet ik even aan mijn man vragen', of: 'Ik weet niet of mijn man dat wel wil', maar dat is niet waar, hoor, zíj maakt de dienst uit en die doedel mag háár woordje doen. Ach, het is een doodgoeie vent, ik zeg er niks van, want ze heeft een lot uit de loterij, maar zíj maakt de dienst uit.

Wat is er leuk aan twee dronken debielen die zich nog ieder jaar afvragen welk shirt Cipollini dit jaar toch eens aan gaat doen? Wat is er leuk aan twee mafketels die niet weten of er lucht of zand in een band zitten? Sven Nys is een en al voldoening vergeleken met die twee doedels.

CAJOLE is een Wervikse folkgroep. Hij werd jaren geleden opgericht door de semi-professionele muzikant Peter Deruddere (allerhande fluiten en doedels).

Misschien zijn er lezers die opmerken dat ik mij tot de literatuurpraktijken van J. Weverbergh moet blijven beperken, en hierbij niet ook zijn gangsterpraktijken te pas moet brengen. Deze lezers leg ik zacht en geduldig uit dat in het geval van de letteronkundige J. Weverbergh zijn literaire praktijken en zijn gangster / praktijken één praktijk vormen, dusdanig duister, dat de begrenzingen van de ene praktijk die van de andere hebben verzwolgen, en dat die in osmose van twee duisternissen ontstane éne praktijk J. Weverbergh uitsluitend dient om in de literatuur zijn doedel te kunnen (blijven) pijpen.

'Door tijdens vergaderingen wat willekeurige figuurtjes te tekenen, zogeheten doedels, houd je je hersenen bezig en voorkom je dat je gedachten afdwalen. Het is een taak die bovendien geen werkgeheugen vraagt, dus je kunt iedereen gemakkelijk blijven volgen. Je collega's zullen je misschien wat vreemd aankijken, maar dat is het waard: want door het maken van die tekeningetjes ben je misschien wel de slimste multitasker van de vergadertafel.'

Nog een reden om naar het Whitney te gaan: The Insomnia Drawings van Louise Bourgeois. De tekeningen van de 92-jarige beeldhouwer zijn meestal niet haar sterkste werk, maar deze serie van 220 tekeningen en doedels, gemaakt tijdens een periode van slapeloosheid in 1994 en 1995 zijn voor liefhebbers van haar kunst toch meer inzicht gevend.

Kon je uit vroege voorstellingen van babyfiguurtjes nog door de stand, duidelijk als Manneke Pis waterend danwel lief op het potje zittend, opmaken welke ruimte voor jou bestemd was, de symbooltjes van nu maken een duidelijke keuze bijna onmogelijk. Eerlijk gezegd aarzel ik bij de universele tekens voor 'mannelijk' en 'vrouwelijk' al, maar de vormeloze structuurtjes van tegenwoordig brengen helemaal tot wanhoop. Minstens moet men beide panelen duchtig bestuderen om een weloverwogen keuze te maken maar vaker blijft het gokken. Links een amorfe doedel en rechts een andere amorfe doedel.

Een doedel kwam als bang vogeltje binnen doordat ze een ernstig trauma had opgelopen en ging na 3 weken kwispelend naar huis.

Daar ik ook een kleinschalige fokker ben van de Australian Labradoodle en veel vragen krijg over de vachtverzorging, benches, voeding etc. heb ik ervoor gekozen om deze producten te gaan verkopen. Ik mag van diverse prachtige merken zoals Ferplast, Jack and Vanilla, Hownd, Farmfood etc. mooie dingen verkopen waar ik ontzettend blij mee ben. Tevens is het mogelijk om je doedel bij mij te brengen voor de vachtverzorging zoals wassen, oogjes vrijknippen, oortjes plukken, trimmen etc. zodat je weer een mooie doedel terug krijgt die op de juiste wijze geknipt is.