hond

Ze sloot de deur. De hond blafte woedend. Lang staarde ik naar de voordeur. Een naambordje ontbrak. De hond viel stil, de deur werd weer geopend. 'Het is in orde,' zei het dametje.

De hond snuffelde aan haar voeten en begon daarna met smakkende geluidjes op de knobbels van haar tenen te zuigen.

Ik keek op en zag de hond staan kwispelen op het portret waarmee ik goud had kunnen verdienen! Het portret was volkomen gescheurd en vernield.

Voorafgegaan door het dametje en gevolgd door de grommende hond bereikte ik een grote woonkamer.

Die nacht huilden er honden rond de woning.

Verder zag ik wat loslopend pluimvee en een hond in een hok die aansloeg. Er was geen mens te zien. Ik liep er snel langs, draaide na honderd meter om en ging terug. Weer de hond die aansloeg.

Toen ik veertien was, zat er eens een man met een hond achter mij. De hond hijgde, geel slijm droop tussen zijn tanden, en de man stak twee briefjes van vijfentwintig door de spleet tussen de stoelen door. 'Als je nee zegt,' fluisterde hij, 'stuur ik de hond op je af.'

Elk jaar bijten honden zestienduizend Nederlanders het ziekenhuis in.

Overal hoor je honden blaffen en keffen.

Hij stoof naar binnen terwijl de hond mijn wangen likte.

De hond rende met zijn staart tussen zijn benen weg.

Een van de honden spitste zijn oren.

Door de hals van een hoge inham baant het water zich een weg naar binnen. Daar kolkt de zee tot hij van zijn witte razernij is bekomen en zich terugtrekt: tot blauw gladgestreken. Eén moment is er rust, dan neemt de oceaan een aanloop en stormt opnieuw de inham binnen. Als een hond die aan zijn ketting rukt, valt het water naar mij uit.

Toen hij weer binnenkwam zag hij hoe het hondje zijn poot lichtte. Een hard geel straaltje spetterde tegen het behang .

Daarna moet de hond apporteren, d.w.z. hij moet correct zoeken naar het afgeschoten of aangeschoten wilde vogel of haarwild, of het nu op het land of in het water is neergekomen, en het de jager in de hand brengen.

Dijken. Bruggen. Water. Woonblokken. Oude vrouwtjes die van achter hun gordijnen staan te loeren als ik de auto parkeer. Mensen die hun hond uitlaten. De stilte, de verlorenheid van een winterse zondagmiddag.

'Wat een smeerboel'. De grootste man raapt een handvol zwart haar op. 'D'r heeft er hier een zijn hond liggen trimmen'.

Tijdens een onderzoek naar heel iets anders viel het de Amerikaanse psychiater Katcher op, dat proefpersonen die met hun hand een hond te aaien kregen, zonder uitzondering tegen het dier gingen praten.

Waarom liet hij toch altijd zijn vrouwen achter? Hij wist geen antwoord. Voelde zich een voortvluchtige, een vogelvrij verklaarde op wie iedere rijkswachter naar hartelust kon vuren. Op wie ze hun honden konden loslaten. Het was zijn onherroepelijk noodlot.

Hij stond zeer vroeg op, ontbeet in de keuken, staande. Daarna floot hij zijn honden. Zwierf urenlang over de velden, de landerijen rondom.

Met het op het juiste moment belonen van de hond wilt het nogal eens verkeerd gaan.

Honden dienen aan de leiband gehouden te worden.

Hoe vaak een hond geborsteld of gekamd moet worden, hangt af van de lengte van de vacht.

Wegsmelten in snot en tranen en dan toch nog aanbiddelijk zijn: haar verdriet lag voor de hand: liefde, heimwee en - altijd prijs - het laten inslapen van een hond.

Tussen de openingen in het hek moeten versterkte politie- en legereenheden patrouilleren en honden worden ingezet.

Als er iemand verdiende om te worden doodgeschoten, dan hij wel, God mag weten dat ik hem dolgraag als een dolle hond had neergeknald, als ik daar het lef voor gehad zou hebben, maar dat had ik niet, nee, dat had ik niet.

Een zeer avontuurlijke reis: bedreigd door stormen, raadsels, inktvissen en plotselinge overstromingen zocht ik mij met mijn trouwe hond maandenlang een weg door het uitgestrekte waddengebied.

Ze was slank en ze liep lenig en lachend achter haar dartele honden aan.

'Hoe haalt u het in uw hoofd om uw loopse hond zo maar los te laten!' riep de eigenaresse van de dog giftig, terwijl ze vol walging naar het pompende stel keek. 'Ik heb hem niet losgelaten!' riep ik terug, 'en bovendien zit ik straks met een nest en u niet!'

Grijnzen naar een valse hond kan nare gevolgen hebben. Niet grijnzen naar een valse hond trouwens ook. Grijnzen naar een chimpansee kan echter geen kwaad.

Hij maakte me aan het lachen als hij Let me be your loving teddy bear meezong en onderwijl tegen me aan schurkte als een aanhalige hond.

Hij kijkt mij als een gedweeë hond aan, knikt, vecht iets uit met zichzelf.

Marcel had niet alleen een week hart maar naar alle waarschijnlijkheid ook een goed functionerende verbeelding, wat als tweelingen samengaat, en misschien zag hij zichzelf al in het zwart gestoken, als in een film opstappend achter het lijk van zijn jongste dochter en zo desperaat als een schurftige hond wilde hij de oude wereld toch ook niet verlaten.

Onvrijwillig lokte ze met haar altijd treurigstaande ogen als van een droefgeestige hond, met haar mentaliteit van slaafse onderdanigheid, haar lankmoedige manier van lopen, het zelf uit opzij te worden geschoven.

Zeer vaak kwam dan van het erf van een boerderij een kwaaie hond rennen om de eenzame wandelaar te bedreigen of te bijten.

Het dier was uitgestorven: een combinatie van habitatfragmentatie, concurrentie met wilde honden, ziekte en intensieve jacht had hun dood afgedwongen.

Het ging in ieder geval op voor mama en papa, bomma en bompa, voor Piet en Miet uit haar voorleesboek en zelfs voor Nonkel Robert en diens onafscheidelijke hond Prosper.

Het is erg belangrijk om uit te vinden wat bij uw hond de juiste periode is tussen de borstel/kam-beurten, zonder dat er klitten in raken. Dit geldt mn. voor langharige en ruwharige honden.

Maar wat denk je als deze honden aan de rui gaan, of zelfs het gehele jaar door ruien, ook hierin kan de trimsalon een uitkomst bieden, zodat de kortharige honden eerder door de ruiperiode komen en dus minder haren verliezen.

Hij is een sportieve hond die niet tevreden zal zijn met een lui leventje in een mand.

Boston Terrier. Deze kleine, intelligente honden zijn speels en levendig, maar niet druk.

Zover Bela's herinnering reikte, had hij aan de rand van een voorstad gewoond waar je af en toe nog een merel of een loslopende hond zag, maar voornamelijk toch mensen.

Teresa trok haar knieën op zodat zij beiden de positie zouden kunnen innemen van parende honden.

Tussen de duizenden benen liepen zacht jankende, kwispelstaartende honden, naarstig op zoek, snuffelend aan broekspijpen, aan laarzen en schoenen.

Ik dacht: ik ben amper zes maanden getrouwd en zie mij hier nu als een verdwaalde hond met een oud lief meelopen.

Mazeppa, de niets ontziende heerser over de Oekraïne, vat liefde op voor het meisje Maria [...]. Vader Kotsjoebei geeft Mazeppa aan bij de tsaar omdat hij een opstand tegen het centrale gezag wil beginnen. Mazeppa laat Kotsjoebei folteren en ter dood brengen, Maria komt te laat om hem te helpen. De Oekraïne gaat uiteindelijk tenonder in een chaos waarin Mazeppa rondzwerft als een opgejaagde hond.

Vielen de Duitsers in handen van de Mongoolse stoottroepen dan werden ze ondersteboven opgehangen in deurposten, portalen, aan lantaarnpalen en werd hen levend het vel afgestroopt, dat voor de verwilderde honden, die door de kruitdamp rondzwierven, werd gegooid.

Wel, begon ze, ik ging zoals elke avond met mijn hond wandelen.

Specifieke angsten. Bvb.: arachnafobie (extreme angst voor spinnen), of buitengewone angst voor honden, bloed, naalden, hoogte, kleine ruimten, enz.

Vaak vloog haar moeder de bomen in. En hoe kwam dat? Dat wou Ibbeltje eindelijk toch wel eens weten. Andere moeders vlogen immers nooit de bomen in. Omdat Ibbeltje bleef vragen besloten haar ouders haar de waarheid te zeggen: "Je moeder is vroeger een kat geweest." Ibbeltje schrok er helemaal niet van: "Dan begrijp ik het allemaal. Daarom ben je zo bang voor honden. Daarom lig je zo graag op een ouwe krant, en daarom ben je zo dol op vis."

Gedurende de oorlog werden nakomelingen van deze honden weggenomen uit de industriegebieden en werden zo stichters van andere bloedlijnen [...]. Ook werden in deze periode honden van andere bloedlijnen naar Moskou gebracht. Vaak waren dit honden zonder stamboom.

Ik heb enige tijd geleden mijn hond met stamboom verkocht op afbetaling.

Zij waren tenslotte om mijnentwil helemaal naar Karintië gereisd. Ze hadden mij als een meute jonge honden overrompeld, bezorgden mij onvergetelijke dagen.

In de Geldmuntstraat schoof een groepje verkleumde Japanners langs de gevels, als een roedel honden dat het spoor bijster was want de Geldmuntstraat leidde naar het Zand, en daar was niets te zien behalve een lelijke fontein en een bunker die als concertgebouw fungeerde.

Eerbiedig namen de boeren de pet af voor de langsdravende horde, gekleed in rode jassen en met zwarte petten op. De hoge heren op vossejacht. De meute honden opgejaagd door het geschal van koperen hoorns.

Over mijn glas heen zag ik de vrouw net zo dof en treurig voor zich uit staren als toen ze over Hannelore verteld had. Ondankbare hond die ik was! Ze was aardig tegen mij geweest maar in plaats van haar te troosten was het enige waar ik aan dacht hoe ik zo snel mogelijk van haar weg kon komen.

Een bloedhekel had hij aan zijn vader. Tessa: "Lijk je op hem?" Bob: "Ik weet het niet. Als kind wil je een voorbeeld! Een botte hond, vond ik hem, een driftkikker. Als ik een leuke vent zag dacht ik meteen of dat niets voor mijn moeder was. Ik heb een afkeer gekregen van het man-zijn."

Luister, Bombazzo, jij smerige hond! Ik spreek tot jou en tot de anderen vanaf de grens tussen leven en dood.

Jaren later wordt Zilverhart gevangen genomen en opgesloten in het garnizoen van generaal Jackson. Daar ontmoet hij de negerslaaf Bob ('zijt gij dan ook een gevangene van die blanke honden?') met wie hij vriendschap sluit en een ontsnapping beraamt.

Zijn voet schoot naar voren om het 'sprokkelharkje' weg te schoppen. Maar de bijl, die zijn eigen kracht had, trok mijn handen met zich mee, in een boog ... neerwaarts ... tot hij in zijn vaart werd gestuit [...]. Het volgend moment hinkte Paul Edelman jankend van me weg [...]. De patrouilleleider en het 'derde lid' schoten toe. Ze probeerden de gewonde te vangen, wat zo gemakkelijk nog niet was. 'Stomme hond!' riep de pl in het voorbijgaan tegen mij.

Cambodja, Laos, noem maar op. En omdat dat niet voldoende was, Frankrijk en Westeuropa. Nou ja, ze vreten elkaar maar op, de kapitalistische honden.

Michel slingerde daarin banvloeken naar de aanhangers van Krishnamurti: 'gij, rondlopende blanke duivelen; gij, Christus-réïncarneerders, Christus-bevuilers; gij, uranische ratten; gij, onvruchtbare echtverbrekers; gij, homosexuele honden[...]; gij, die Christus gecastreerd hebt, bezoedeld en bevuild tot het vunzige schandknaapje, dat in Engels-indië reeds een proces wegens pederastie achter de rug heeft [...] - u, vale vage wezens, u zal ik tóch treffen.'

Schrijf de mooiste roman, schrijf de scherpste polemiek, schrijf de zuiverste taal [...], - doe dat, en vervolgens: wéét [...] dat je hele hebben en houwen [...] te grabbel zal worden gegooid, waarbij men er niet voor terugdeinst [...], sommige van je gedragingen zo 'te interpreteren' dat wel lijkt of je een misdadiger, een laffe hond, een leugenaar, of een gevaarlijke idioot bent.

Je gaat als je een baan ambieert immers niet invullen dat je in wezen een onbetrouwbare hond bent.

"Nog steeds vind ik iedere ongelovige hond een misdadiger, het onvermogen om te bidden een vorm van afgestomptheid en de onkerkelijkheid een brutaliteit."

"Mijn ogen zijn gesloten door een Pool," fluistert de oude man nauw hoorbaar, "een kwaardaardige hond van een Pool. Zo een die de jood naar de keel vliegt en hem zijn baard uitrukt, o, dat hondsvot! Maar nu krijgt hij ervan langs, die valse hond. dat is uitstekend"

Zonder de onbegrijpelijke steun van Ezra Pound , Sylvia Beach en Harriët Weaver [...] waren we Joyce allang vergeten [...]. Een hond van een vent tegenover zijn vrouw, die terecht weigerde ooit een letter van hem te lezen. Trouwens, hij vond zelf ook dat zijn Finnegans Wake net zo goed door iemand anders kon worden afgemaakt.