hongerlijder

Zelfs King was hier de laatste jaren wel weggegaan zonder ook maar één enkele makke Bambi gezien te hebben. Dat konden Jose Muteba en zijn collega's ook niet helpen. Ze waren met te weinig om het reservaat af te schermen tegen stropers en hongerlijders.

Ook in Brazilië doet men aan weldadigheid, aan negentiende-eeuwse en middeleeuwse barmhartigheid. De naakten kleden, en de hongerenden voeden. maar de naakten blijven naakt en de hongerenden hongerig, want het zijn er te veel, en hun vrouwen baren van geslacht op geslacht nieuwe generaties van hongerlijders.

Voedseltop wil aantal hongerlijders halveren. Paus Joannes Paulus II riep woensdag, in zijn openingstoespraak op de VN-Wereldvoedseltop in Rome, de wereldleiders op om de kloof tussen arm en rijk te dichten. Hij noemde het ontoelaatbaar dat mensen verhongeren terwijl anderen in weelde baden.

Internationale hulporganisaties als Concern en Save the Children distribueren het voedsel. Twaalfenhalve kilo graan per maand per hongerlijder, die in hulpverleningstaal beneficiary, 'begunstigde' heet.

'Geloof je in de Heer?' vroeg Luning, de varkensmester, als er mensen op zijn erf kwamen voor clandestien vlees, te weinig geld hadden, hem smeekten om een klomp reuzel. Als ze 'ja' zeiden, grinnikte hij: 'dan moet je bij de Heer wezen, voor een stuk spek!' Meesmuilend keken de boeren de hongerlijders uit de stad na.

'Honger' is een boek om meer dan eens te lezen en wie bij eerste lezing niet begrepen heeft waardoor de hongerlijder in die gele tand een vinger zag en misselijk werd, begrijpt het bij de tweede: hij had waarschijnlijk de vinger die uit de mond van de vrouw stak, geassocieerd met het achterpootje of de staart van een muis die we soms uit de bek van een kat zien steken. Het was de in zijn onderbewustzijn opgedoken mogelijkheid dat hij van honger tot kannibalisme zou kunnen vervallen.

Rik, de dikke postbode, had het verkorven in de ogen van zijn varken. Als dat beest ook maar een glimp opving van de arrogante brievenbesteller, liep het hem tussen de benen. Maar anders was iedereen welkom bij Schutter: er stond altijd eten op het fornuis te pruttelen en de ham hing binnen het bereik van elke hongerlijder.

We moeten het materiële relativeren, zoals onze Verlosser gedaan heeft, maar de stof is toch ook onontbeerlijk voertuig, huis, uitdrukkingsmiddel, kortom een even tijdelijke als onvermijdelijke gevangenschap van de Geest. Van Gulik zou het zeker met deze uitroep vanuit de ziel, te beginnen met na 'de rijstkakkers en hongerlijders', eens zijn geweest.