ongelovige

Wij, mensen, hebben toekomst over de dood heen dankzij God! Is dat geen blijde paasboodschap? Maar inderdaad, het paasmysterie is een kwestie van geloof. Voor ongelovigen blijft de Gekruisigde een dode uit lang vervlogen tijd.

Samenvattend moeten we zeggen dat zij die verloren gaan geoordeeld zullen worden naar hun werken en dat dit betekent dat een ieder een verschillende straf ontvangt, gebaseerd op de mogelijkheden en onmogelijkheden die hij in dit leven heeft gehad. Alle heidenen verloren? De verscheidenheid in straf dringt tot slot de vraag aan ons op of er ook ongelovigen zijn die vrijgesproken zullen worden in plaats van veroordeeld?

Een man kan zijn eer verliezen doordat een zusje of nichtje haar geloof afzweert, met een ongelovige bevriend is, of voor het huwelijk met iemand naar bed gaat. Het vermoorden van 'onteerde' jonge vrouwen door hun vaders of broers is in Nederland geen onbekend verschijnsel, ofschoon er geen statistieken over bestaan. De schrijnenste slachtoffers van het 'multiculturele drama' zijn stellig de talrijke islamitische meisjes die verlangen naar vrouwenemancipatie, maar daarvan door gewelddadige groepsdwang worden afgehouden. De islam bekrachtigt dit primaat van de groep doordat de gelovige moslim zich moet onderwerpen aan Allah in plaats van zelfstandig zijn weg door het leven te zoeken.

De zaak Aboe Zeid begon in december 1992 toen hij aan de Universiteit van Caïro zou bevorderd worden van docent tot professor. Eén lid van het bevorderingscomité, professor Abdel Saboer Shahin, verwierp de promotie op grond van het feit dat Aboe Zeids publicaties in strijd met de islam zouden zijn omdat Aboe Zeid tekstkritische methodes toepaste op de koran. Shahin, die ook predikant is, beschuldigde Aboe Zeid op 2 april 1993 vanop de kansel van geloofsafval. Een betichting die een week later in alle moskeeën van Egypte werd overgenomen. Eind 1993 dienden enkele advocaten bij een rechtbank een verzoek in om de scheiding uit te spreken tussen Aboe Zeid en zijn vrouw omdat een ongelovige niet kan gehuwd zijn met een moslim-vrouw.

Dat het verkeerd is mensen te doden voor een al dan niet vermeend hoger belang, is, uiteraard, een beschaafd standpunt, maar de juistheid ervan kan niet net zo makkelijk bewezen worden als de regels van de algebra. Precies hier ligt voor de islam een probleem. De theoretische eisen van de islamitische wet willen immers dat wie uit de islam treedt, gedood wordt, en dat er namens de islam oorlog wordt gevoerd tegen de ongelovigen. En het is bekend, bij oorlogen vallen doden. Ook al hebben veel moderne moslims op zijn zachtst gezegd grote moeite met deze doodstraf, en met de jihad-plicht, het is wat dit betreft nog steeds even wachten op de overeenstemming van de islamitische godsdienstige leiders, die de preekstoelen in de moskee bemannen. En van hen zal het toch moeten komen. Zij zijn degenen die het vertrouwen van de gewone gelovigen genieten.