renaissancetijd 1.0
Semagram (extra betekenisinformatie)
De renaissancetijd…
is een tijd
- [Plaats] kwam tot stand eerst in Italië en vervolgens in de rest van Europa
- [Duur] duurde van omstreeks 1450 tot 1600
- [Eigenschap of hoedanigheid algemeen] kenmerkt zich door een sterke gerichtheid op de stijlen en het gedachtegoed van de klassieke oudheid en een meer wereldlijke, minder uitsluitend theocentrische visie op mens en wereld die nog de middeleeuwen daarvoor typeerde
- [Onderscheid of tegenstelling] is als onderscheidende term tegenover de voorafgaande middeleeuwen vooral in de negentiende eeuw gangbaar geworden
Algemene voorbeelden
Velen uit de renaissancetijd kennen de overtuiging scheppers te zijn van een eígen wereld; een eigen geesteswereld vooral waarin men vrijmachtig scheppen kan, beheersers van de stoffelijke wereld die als gegeven voor hen ligt. De Italiaanse wijsgeer Spaventa ziet in de renaissance essentieel werkzaam de scheppende macht van de menselijke geest; deze geest keert van zijn hoogvliegende middeleeuwse metafysische bespiegelingen naar het leven op aarde [...]. In heel Europa is dit nieuwe leven werkzaam; overal ontkiemt het op zijn eigen wijze, al kent Spaventa het primaat toe aan Italië. De grote uitvindingen, de ontdekkingen van de drukpers, de nieuwe wereld, het systeem van Copernicus, het zijn evenzoveel uitingen van de nieuwe geest, die tot herwaardering van het aardse roept.
Het Museum Plantin–Moretus komt voort uit de enige drukkerij die in Europa bewaard is gebleven uit de renaissancetijd.
Nooit in de geschiedenis van de mensheid is men zoveel bezig geweest met het tellen van calorieën en dergelijke. Enfin, dat is toch de algemene opvatting. Denk maar eens aan de korsetten die men in Renaissancetijden droeg.