wandelende tak 1.0
Bron:
Drägüs
(
CC BY-SA 3.0
)
Semagram (extra betekenisinformatie)
Een wandelende tak…
is een insect; is een dier
- [Afmeting] is, afhankelijk van de soort, 5 tot ruim 50 cm lang
- [Kleur] is vaak groen of bruin; heeft camouflagekleuren
- [Vorm] heeft meestal de vorm van een tak of twijg
- [Bouw] is ongewerveld; heeft zes poten
- [Voortplanting] legt eieren en kan zich ook ongeslachtelijk voortplanten
- [Plaats] leeft vooral in bossen
- [Woongebied] komt, afhankelijk van de soort, voor in Amerika, Zuid-Europa, Azië of Australië
- [Leeftijd] wordt, afhankelijk van de soort, enkele maanden tot 3 jaar oud
- [Eigenschap of hoedanigheid algemeen] beschikt als verdediging over een sterk camouflagevermogen
- [Gedrag] is een planteneter
- [Waardering] wordt soms gehouden en gewaardeerd als huisdier en gezelschapsdier in een terrarium
- [Verscheidenheid] komt voor in meer dan 3000 soorten
| Rijk | Animalia; Dieren |
|---|---|
| Stam | Arthropoda; Geleedpotigen |
| Klasse | Insecta; Insecten |
| Orde | Phasmatodea |
Algemene voorbeelden
Wandelende takken zijn meestal takvormig, bladvormig of bootsen een stuk schors na. De dieren zijn bruin of groen van kleur. De camouflage wordt vaak versterkt door een schokkende voortbeweging, zodat het lijkt alsof de plantendelen door de wind bewegen.
Een wandelende tak is het grootste insect ter wereld. Hij kan wel 40 cm lang worden. Hij heeft een schutkleur waardoor hij niet goed te zien is tussen de takken en bladeren. Ze vormen samen de orde van Phasmida [...]. Dit komt van het woord Phasma en dat betekent 'spook. Er zijn heel erg veel (wel 4000) soorten, waarvan de meeste in de tropen leven. De meest soorten vind je in Zuidoostazie en Zuidamerika.
Een wandelende tak is een insect die er vaak uit ziet als een tak van een boom, een blaadje of een verdord blad. Veel mensen denken dat wandelende takken alleen maar lang, dun en groen/bruin zijn, maar er zijn duizenden soorten wandelende takken in de vreemdste vormen!
Wandelende takken zijn voornamelijk huisdieren om naar te kijken, maar je kan ze ook oppakken. Je moet ze niet vastpakken bij het lijf of de poten, maar de wandelende tak aanzetten om zelf op je hand te lopen. Een wandelende tak kan niet tam worden, maar uit zichzelf zijn ze meestal ook niet wild of bang.