Turkmeen 1.0
Semagram (extra betekenisinformatie)
Een Turkmeen…
is een persoon
- [Plaats] woont doorgaans in Turkmenistan
- [Plaats van herkomst] is doorgaans geboren in Turkmenistan
- [Eigenschap of hoedanigheid algemeen] heeft doorgaans de Turkmeense nationaliteit; is Turkmeens staatsburger
- [Overtuiging of levensbeschouwing] is meestal islamiet
- [Taal] spreekt Turkmeens, een taal die behoort tot de Turkse taalfamilie
Algemene voorbeelden
Op het einde van de Sovjet-tijd werd Saparmoerad Niazov in goede oude stijl met 98 percent van de stemmen tot president van de Sovjetrepubliek Turkmenistan gekozen. Na de onafhankelijkheid deed hij het nóg beter: hij behaalde in 1992 zijn herverkiezing met 99,5 percent. En bij het referendum in 1994 over de verlenging van zijn ambtstermijn tot 2002 stemden slechts 212 Turkmenen tegen bij een opkomst van 99,9 percent. Na die zege besloot Turkmenbasji, "vader van alle Turkmenen" Niazov, zijn burgers gratis water en elektriciteit te bezorgen.
De meeste Turkmenen profiteren nauwelijks van de gasopbrengsten.
De 'Jong Turken' zagen niet de islam, maar het nationale bewustzijn als de bindende factor voor het land. Bovendien streefden zij naar een hechtere eenheid met de Turkssprekende volkeren in Centraal-Azië, zoals de Turkmenen, Oezbeken en Kirgiezen. Dit streven wordt ook wel het panturkisme genoemd.
Iran kreeg na de uiteenspatting van de Sovjetunie bijna vijf jaar geleden opeens nieuwe kansen om invloed te werven. Er waren echter geduchte concurrenten, vooral dan de Turken die etnisch-taalkundig veel verwanten hebben in Centraal-Azië - Kazakken, Oezbeken, Kirgizen, Turkmenen, Tataren.
Na de dood van Ceausescu en Kim Il Sung neemt Turkmenbai (Leider van alle Turkmenen) Nijazov de koppositie in de wereld in waar het de verheerlijking van leiders betreft: naar hem zijn straten, scholen en fabrieken genoemd, een stad, een kanaal, schepen en een paarderas.
De Syrische troepenconcentraties volgden op een serie bomaanslagen in Latakia en Damascus in mei, waarvan er een gericht was tegen het huis van de leider van de Koerdische verzetsbeweging PKK, Abdullah Öcalan, in Damascus. Syrië leek deze aanslagen te wijten aan de Turkmeense gemeenschap in Syrië. Enkele honderden Turkmenen zouden zijn gearresteerd.