Venetiaan 1.0
Semagram (extra betekenisinformatie)
Een Venetiaan…
is een persoon
- [Plaats] woont doorgaans in Venetië
- [Plaats van herkomst] is afkomstig uit Venetië; is geboren in Venetië
Algemene voorbeelden
De enige échte bakermat van de commedia dell'arte is Venetië. En op cultureel vlak is een Venetiaan toch geen Italiaan, net zo min een Vlaming een Belg is?
Het is nu negenhonderd jaar geleden dat de huidige kerk werd ingezegend door daar de relikwieën van Marcus naar binnen te dragen en bij te zetten in de krypte. Die dag, 8 oktober 1094, is voor de Venetianen het begin van hun glorietijd. De stad viert dit eeuwfeest in grootse stijl.
Vanaf de vijftiende eeuw werd de stad bezet door de Turken, in de zeventiende en achttiende eeuw door de Venetianen.
De eerste San Marco dateert uit 832, maar deze kerk was volgens de geschiedschrijvers weinig bijzonders. Zij werd zwaar beschadigd bij een opstand in 976 tegen een doge die zijn ambt erfelijk wilde maken: boze Venetianen staken het dogepaleis in brand en het vuur sloeg over naar de aangrenzende kapel.
Nog steeds beweren de Venetianen dat zij de uitvinder zijn van het ijsje, maar of dat waar is.
Wanneer we op zoek gaan naar de verschillen tussen het achttiende-eeuwse Aalsterse vastenavond en het Venetiaanse carnaval valt ons meteen het adellijke karakter van de zuiderse viering op. Terwijl in Aalst de hogere klasse zich distantieerde van het vastenavondgeweld, werd het carnaval in Venetië juist door de adel georganiseerd. Dit manifesteerde zich onder meer in de verkleedkledij: waar men zich in Aalst tevredenstelde met dierenhuiden of versleten vrouwenkleren verkozen de Venetianen veelkleurige en pralerige kostuums uit de Commedia dell'arte.
Wel staat vast dat het gebied dat het huidige Albanië bestrijkt vele bezetters heeft gekend: Romeinen, Byzantijnen, Serviërs, Bulgaren en Venetianen.
Een groot deel van Kroatië kwam al aan het begin van de twaalfde eeuw onder Hongaars gezag, maar in Istrië speelden de Venetianen nog de baas tot de Oostenrijkers het gebied aan het eind van de achttiende eeuw onder controle kregen.
Ridicuul werkt de abstrahering van de gondels waarmee de personages zich naar elkaar begeven. Het zijn rijdende sokkels waarop levende standbeelden worden vervoerd: een clubje Venetianen ziet eruit als Rodins Burgers van Calais, Desdemona lijkt van een Florentijns schilderij gestapt.