aanbiedersmarkt 1.0
Semagram (extra betekenisinformatie)
Een aanbiedersmarkt…
is een markt; is een toestand
- [Eigenschap of hoedanigheid algemeen] wordt gekenmerkt door hoge koopprijzen en weinig keuzemogelijkheden voor de koper
- [Eigenschap of hoedanigheid algemeen] houdt doorgaans minder rekening met de specifieke behoeften en productverwachtingen van de afnemer dan de vragersmarkt
- [Belanghebbende of begunstigde] is gunstig voor de verkopende of aanbiedende partij die prijzen en transactievoorwaarden kan opleggen
- [Oorzaak, reden of aanleiding] wordt meestal veroorzaakt door een vraag die het aanbod overtreft
Algemene voorbeelden
In een aanbiedersmarkt is er veel vraag en weinig aanbod waardoor de aanbieders (verkopers) het voor het zeggen hebben. In een vragersmarkt is het precies andersom. Doordat de vraag naar woningen achterblijft bij het aanbod hebben de vragers (kopers) het voor het zeggen.
Doordat de economische groei langzaam afnam, werd de uitbreidingsvraag gestaag minder. Het aanbod daarentegen bleef groeien. Veel projecten die in goede economische tijden waren gestart zaten nog in de pipeline en kwamen nog op de markt. Een duidelijke verschuiving van een aanbiedersmarkt naar een vragersmarkt is uiteindelijk het gevolg.
Tussen 1993 en 1998 vond er een regimeomslag plaats op het terrein van de Arbo-dienstverlening. Tot 1993 was er sprake van een aanbiedersmarkt waar bedrijfsartsen in hoge mate het pakket bepaalden. Daarna is door commercialisering van de Arbo-dienstverlening een afnemersmarkt ontstaan waar bedrijven kunnen kiezen uit een groot aantal pakketten tegen gevarieerde prijzen.
De hedendaagse kunstmarkt is anders dan veel andere markten omdat het in hoge mate een aanbiedersmarkt is. 'De prijzen worden niet bepaald door de vraag, maar door de prijsstrategie van de galeriehouder', stelt Claassen. 'Zelfs als een werk niet verkocht wordt zal hij de prijs niet laten zakken. Dat zou immers betekenen dat hij in een ander marktsegment terechtkomt. Liever laat hij een kunstenaar helemaal vallen dan dat te doen.'
Voor woningcorporaties is productvernieuwing geen kwestie van willen, maar van moeten. De sociale huursector is veranderd van een aanbiedersmarkt in een vragersmarkt. Voor een corporatie is het daarom niet alleen van belang om te weten wat de klant voor woning wil, maar ook welke woon- en servicediensten daarbij horen en wat de rol van de corporatie in dit concept is.
In de jaren vijftig vond een ontwikkeling plaats van aanbiedersmarkten naar vraagmarkten. Klantgerichtheid was essentieel: men richtte zich bij de productie steeds meer op wat de klant wilde.