cowboy

Het hoefijzerwerpen is ontstaan in de Romeinse legerkampen en is later via Engeland naar Amerika overgewaaid. Het schijnen met name cowboys te zijn geweest die het spel daar speelden.

Levi Strauss mocht zich tegen het einde van de negentiende eeuw reeds multimiljonair noemen. De nieuwe broek werd als het ware het verplichte uniform van de cowboys. Hun ruig, individueel en onafhankelijk imago vormde een ideale basis om de Levi's jeans ook in Europa te lanceren. Dat gebeurde na de Tweede Wereldoorlog, onder andere door toedoen van jeansdragende filmhelden als James Dean, Marlon Brando en Marilyn Monroe, die toen beschouwd werden als personificaties van de rebelse vrijheid.

Het paard was de teamgenoot van een cowboy en niet zijn werktuig. Zijn leven was ervan afhankelijk. Niet voor niets werd je in het wilde Westen opgehangen voor paardendiefstal! Omdat hij bovendien vaak lange afstanden moest afleggen, zocht de cowboy naar een veilige en comfortabele manier van rijden. Zowel hijzelf als zijn paard mocht zomin mogelijk vermoeid raken. Zo ontstond de western-rijstijl.

Hoewel de streek nauwelijks bewoond leek, liepen er altijd mensen langs de weg. Kinderen en vrouwen met bundeltjes in de hand, een man op een ezeltje, een ruiter op een klein paard gekleed in de leren dracht van de vaqueiros, de cowboys van Brazilië. Een leren broek met open kruis, een leren jak, een leren hoed gemodelleerd naar de oude helmen der Portugese veroveraars en dit alles gescheurd en verkleurd en grauw, altijd grauw.

Maar Amerika is het land van de cowboys en dit kunstige westernrijden heeft toch een heel andere traditie dan de dressuur in Europa.

"Iedereen die dat wil, kan stands gaan bouwen. Met als gevolg dat ook bij ons enkele cowboys aktief zijn die onder de prijs en niet altijd volgens het boekje werken. Dat bezorgt de sektor een slechter imago dan wij verdienen."

De term onderzoeksjournalist is bezoedeld. Het wordt te veel geassocieerd met fantasten en journalistieke cowboys. Er gebeurt te weinig onderzoek naar de geloofwaardigheid van bepaalde bronnen. Het beroep gaat kapot aan teveel mensen van verscheidene pluimage die zich journalist noemen.

Een bedrijf als Nedlloyd heeft als vervoerder een dermate grote verantwoordelijkheid dat het nooit een cowboy op de brug van een schip van 100 miljoen gulden zal zetten. In de containervaart zijn de personeelskosten ook niet zo doorslaggevend.

De concurrentieslag tussen de officiële regionale zender AT5 en de cowboys van het open kanaal kenmerkte zich door een totaal gebrek aan zakenkennis aan beide zijden.

De direktie antwoordt nauwelijks op onze vragen of verschuilt zich achter dubbelzinnige antwoorden. Het personeel wordt openlijk misprezen. In de hiërarchie wordt alles overgelaten aan "cowboys" die menen dat alles is toegelaten.

Wielrennen, en zeker sprinten, komt met gevaren. Er zijn van die cowboys in het peloton die hun kogels in het wilde weg schieten. Maar in de afgelopen tien jaar is er wel wat veranderd in het peloton. Er was vroeger meer respect.

Raas loopt in het jaar, dat hij op zoek moet naar een nieuwe sponsor, hetzelfde risico. Want bij de cowboys van het peloton is een sleutelbeen snel gebroken.

Zelf viel ik in mijn 589 wedstrijden zestien maal. Dat komt neer op één valpartij per 53 uur koersen. Was ik daarmee nu een kamikaze? (zo duiden renners in Nederland brokkenmakers aan; het bekendere woord cowboy slaat op wilde renners in het algemeen).

Grillo staat er alleen voor. Geen probleem voor de cowboy, maar dit keer levert het kwakken en duwen geen resultaat op. Ver achter winnaar Robert Förster bolt hij als 25ste over de eindstreep op de Kerkwijk. De Italiaan heeft er vrede mee. Tijdens de volgende koers zet hij opnieuw lijf en ledematen op het spel.

"Hij leed helse pijnen, maar verloor nooit het bewustzijn", zei Honorez' ploegleider Pascal Pieterarens in Gazette des Sports. ""Ik wou de cowboy niet uithangen", zei hij me meteen. "Ik moest uitwijken om een obstakel in het peloton te ontwijken"."