de kortste dag 1.0
Algemene voorbeelden
Op 21 december vieren moderne heidenen, heksen en nog vele anderen het jaarfeest dat Yule genoemd wordt, ofwel Midwinter. Rond Yule, ook wel Joel of Midwinter genoemd, lopen donkere dagen ten einde en mogen we ons weer verheugen op de lange, zonnige dagen. De winterzonnewende markeert de kortste dag en de langste nacht van het jaar. We vieren met deze sabbat dan ook de terugkomst van het licht, de wedergeboorte van de zon.
Rond 21 december is het midwinter: de kortste dag en de langste nacht van het jaar.
In welk deel van het jaar begint het licht weer toe te nemen? Na de kortste dag van het jaar, de winterzonnewende, neemt het daglicht toe, seconde na seconde, minuut na minuut, totdat we de langste dag van het jaar bereiken, de zomerzonnewende. Daarna neemt de hoeveelheid licht beetje bij beetje weer af, totdat we weer de kortste dag hebben bereikt. Het licht neemt dus weer toe na de winterzonnewende.
De herfst eindigt met de winterzonnewende. Dit zal in 2011 zijn 22 december om 05.30 uur. Dan is de zonnestand het laagst en beleven we de kortste dag. Het winterseizoen gaat dan van start terwijl de dagen weer langzaam lengen.
Op het noordelijke halfrond moeten we intussen tevreden zijn met wat overschotjes van de zonnestralen. De eenentwintigste december is voor ons de kortste dag van het jaar: twee derden van het etmaal staat de zon onder de horizon - en de rest van de tijd gaat ze waarschijnlijk schuil achter wolken. Zoals de sterren 's nachts trouwens.
Eer het christendom zijn intrede deed in deze lage landen, was 25 december reeds een belangrijke feestdag. Het was het feest van de winterzonnewende, beter bekend als het Joelfeest. Twaalf dagen van tevoren hadden reeds vele plechtigheden plaatsgevonden, die over het algemeen betrekking hadden op vruchtbaarheid maar ook op dodenherdenking. Maar men verheugde zich ook op de lente, de kortste dag van het jaar was voorbij en de zon zou van nu af aan wat meer macht krijgen over de duisternis.