haring

De haring komt voor in de koude en gematigde zeeën in het Noorden tot in de IJszee en in het zuiden tot in de Golf van Biscaye. Verder wordt haring gevonden in de Noordatlantische Oceaan, bij IJsland, de Zuidkust van Groenland en aan de kust van de Verenigde Staten en Canada. In de Oostzee komt een kleine haringsoort voor.

Heel regelmatig zag Raf hier de makrelen en de haringen boven water springen wat er op wijst dat ze vanonder uit opgejaagd werden.

Bepaalde vissoorten zoals zalm en haring dreigen geheel te verdwijnen uit de Europese zeeën.

De belangrijkste vissoorten die de trawlers vangen zijn haring, makreel, horsmakreel, blauwe wijting en sardinella (= soort haringachtige).

Haring wordt direct na de vangst op de boot verwerkt. De vis wordt schoongemaakt en in een pekelbad gelegd. Zo ontstaat de specifieke "maatjes"smaak.

Elke haringsoort heeft een andere jaarcyclus en bivakkeert op verschillende plaatsen. De ene soort is daarom eerder in zijn maatjesstadium beland dan de andere. Als de haring tien tot vijftien centimeter groot is wordt van een bliek gesproken, zijn ze wat groter dan heten ze in het jargon toters.

Bokkingtaartje met rode biet, augurk en kwark. Tip: Bokking is haring die eerst gezouten en dan gerookt wordt. In de plaats van bokking kan u ook maatjes gebruiken.

"Gedenk o mens, dat gij van stof en as zijt, en tot stof zult wederkeren", zo luidt een deel van tekst die priesters uitspreken wanneer zij op Aswoensdag met de duim het askruisje drukken op het voorhoofd van de kerkganger. Voor de carnavalisten is dit vaak de dag waar de cafébaas goedkope consumpties trakteert en haring serveert, of hetgeen men op vele plaatsen het "Haringhappen" is gaan noemen.

De kwaliteit van de haring wordt bepaald door de wijze waarop de haring aan boord of aan de wal wordt verwerkt, de opslag, de methode van vriezen, het tijdstip van kaken, het zouten en vooral ook de manier waarop de haring wordt bewerkt voordat ie over de toonbank gaat.

Haring in al zijn bereidingsvormen, dus ook vers gebakken of heet gerookt (gestoomd) als bokking, bokkum, strobokking, goudharing of Harderwijker, licht gerookt als bakbokking, of koudgerookt als kipper, harde Engelse- of spekbokking en oh ja, ook ingelegd.

Toen alles op was, werd er door bedrijvige koffiejuffrouwen een nieuwe tafel gevuld dit keer vol met Vlaardingse delicatessen: haring, schelvispekel en ijzerkoekjes.

Op de slotprent zwemmen na een jaar weer tien haringen en op de achtergrond zie je de dreigende schaduw van een grote vis.

Op die plek had Henri het windscherm opgezet, de haringen in het zand geslagen, daar had hij zijn aan touwtjes gebonden blikjes bier in het koele zand verborgen.

Beachvolleybal is tactisch gezien een ingewikkeld spelletje. Met twee personen moet een veld van 8 bij 8 meter verdedigd worden [...]. Het veld. Afmetingen: 8 x 16 meter. Belijning: Bij voorkeur minimaal 2,5 cm breed in een opvallende kleur. De hoeken kunnen worden vastgezet met haringen of met kleine sandkits (10 x 10 cm.). In tegenstelling tot het veld in de zaal is er geen drie-meterlijn en middenlijn.

We steken samen de stokken door de sleuven en zetten de tent met een paar haringen vast.

Haringen of tentpennen? In het spraakgebruik maken we meestal geen verschil tussen de twee woorden. Maar verschil is er wel degelijk. Haringen zijn voor verankering in losse grond. Grote brede haringen voor zachte ondergrond, smalle scherpe haringen voor steenachtige bodem. Pennen zijn voor het vastzetten van randen en binnentent of voor de verankering in harde ondergrond.

Op de top van de hoogste heuvel was een tent opgezet die met touwen en grote houten haringen in de grond stond verankerd.

Gelukkig met tien jaar ervaring in de mouwen stelt zo'n tentje bouwen niet zoveel meer voor. Maar om nu na al die jaren de haringen, geen gerookte zure of zoute maar stalen pinnen met het formaat van een endeldarm van een volwassen olifant, met een my-first hamer de grond in te hakken, is geen oplossing.