jat

Alleen de havenarbeider sloeg hem een paar keer troostend met zijn enorme jat op de schouder.

De grote gore jatten van Geurkens op het maagdelijk blanke en zo omvangrijke achterste van Emma.

'Och! wat een rijk (of mooi) bloemstuk hebben we daar!' zeiden de blije ontvangsters dan als ik om 's ochtends half elf in kleine, met zware boerenmensen gevulde woningen binnentrad waar men met giftig paarse of oranje likeur gevulde kelkjes in de grote, harde en altijd wat groezelige jatten al te wachten zat.

Om eenvoudig zichzelf in het misse te vergeten, het is al uitverkorenheid. Daar helpt geen moedertje lief aan. En dat is maar goed ook, want er zijn zaken die ons niet gegeven zijn. Waar bleef anders onze deemoed, als we er onze jatten op konden leggen?

'Op bevel van de verhoorofficier moesten we zo'n blauwe vastpakken, dan hielden we z'n handen in de vleesmachine terwijl de ander aan de zwengel draaide. Schreeuwen en gillen, en als ie niet bekende, kwamen z'n jatten er als gehakt uit.'

'Ik hield me daarnet groot voor die spekkige worstelaar,' zegt Bob. 'Die wilde een beetje al te graag met z'n jatten onder m'n kruis met me gaan rondsjouwen. Maar hier zal je me moeten vervoeren want ver kom ik niet op eigen kracht.'

Voorzichtig tastte zijn hand naar de klep van de brievenbus terwijl zijn andere jat ongewild naar zijn gulp ging. Het idee dat er een brief zou zijn wond hem ongewoon op. Hij had zich al vaak aan dagdromen bezondigd.

Op het zoldergedeelte van deze bovenste verdieping waar de deuren van de berghokken met kettingen en enorme sloten tegen de jat werden beveiligd en waar wel eens een zwerver lag te slapen, begon ze uit gewoonte op haar tenen te lopen.

's Middags een jat koffie in de cafés, en koffiekoeken. Liefst met 'sjikkelat' vanonder. En dan weer een rondje semmelen en dan opnieuw de kroeg in, om te vertellen over alles wat zij al allemaal kwijt waren geraakt in hun leven, en om verder te roddelen, en koffie te drinken.