pandjeshuis

Uw goud verpanden betekent dat het gebruikt wordt als onderpand voor een lening. Daarom spreekt men ook wel van lombardkrediet. Men gaat naar het pandjeshuis in Eindhoven, Amsterdam, Rotterdam of een andere stad om goud te "verkopen", maar in feite neemt men een lening. Als de schuld niet op tijd afgelost wordt gaat het onderpand, in dit geval het goud, naar een veiling.

Voor velen is het pandjeshuis niet meer dan een griezelige herinnering aan het hardvochtige leven in de romans van Dickens of Dostojevski. Maar de bank van lening, 'Ome Jan' in de volksmond, kan terugkijken op een lang en rijk verleden, en het lenen van geld op onderpand verdient een betere reputatie dan de geur van woeker die het nog altijd omgeeft [...]. De instelling heeft altijd gezwalkt tussen winstbejag en liefdadigheid.

In navolging van de Franse 'Monts de Piété', banken die op menslievende gronden en voorwaarden panden beurden, werden beheer en toezicht eerst streng geregeld, en de drempel van de instelling zo laag mogelijk gesteld. Toen vervolgens echter het merendeel van de banken over de kop ging, werden de teugels weer zover gevierd dat overal pandjeshuizen uit de grond schoten, waaronder vele van het bedenkelijke allooi dat de negentiende-eeuwse literatuur zou vereeuwigen. De wetgever van de twintigste eeuw zou aan dat liberale exces een halt toeroepen, maar ondertussen was de vraag naar pandkrediet ver teruggelopen, omdat het zakenleven over nieuwe middelen beschikte om zich geld te verschaffen, en de sociale wetgeving de ergste nood van de behoeftigen lenigde.

Alle ramen van het pandjeshuis dat het dichtst bij het motel DayNite lag, waren voorzien van tralies [...]. Op planken tegen de muren stonden lcdtv's en computerbeeldschermen opgestapeld en tegen een andere muur lagen stapels iPods en iPhones [...]. Een lange tafel lag vol ringen met diamanten in alle soorten en maten.