participatiesamenleving 1.0
(politiek en bestuur; neologisme)
Semagram (extra betekenisinformatie)
Een participatiesamenleving…
is een samenleving
- [Toepassingsgebied of bereik] betreft een samenleving waarin iedereen die dat kan eigen verantwoordelijkheid moet nemen voor de invulling van zijn eigen leven en dat van zijn omgeving, zonder actieve hulp van de overheid
Algemene voorbeelden
Voormalig PvdA-leider Wouter Bos is geschrokken van de passage in de troonrede waarin werd gesproken over de participatiesamenleving als opvolger van de verzorgingsstaat. "Zeg me dat het niet zo is!" schrijft Bos donderdag in zijn column in de Volkskrant.
De Volkskrant citeerde afgelopen zaterdag al uit de open brief van Wim Kok aan de leden van de PvdA. Inmiddels ligt deze brief bij alle PvdA-leden. [...]. Het is in de kern een Lubbersverhaal. We moeten van een verzorgingsstaat naar een participatiesamenleving. Het sociale stelsel nodigt te weinig uit tot participatie. Dus wil Kok een stimulans tot participatie in de WAO inbouwen: hoe jonger je bent, des te lager is de WAO-uitkering, des te eerder ga je volgens Kok weer participeren.
Hoe mooi en overtuigend Kok in zijn brief aan de leden ook voor de verbouwing van de verzorgingsstaat tot participatiesamenleving pleit, hoezeer hij ook vraagt om vernieuwing van de PvdA, hij hangt zijn nieuwe voorstellen en gedachten wèl op aan dat kabinetsbesluit.
Het kabinetsbeleid is gericht op economisch herstel. Daarbij zal de klassieke verzorgingsstaat plaats moeten maken voor een "participatiesamenleving", zei de koning. Vooral in de zorg en de sociale zekerheid zal dat merkbaar zijn [...]. Volgens de koning wordt van iedereen die dat kan gevraagd om verantwoordelijkheid te nemen. Op die manier voegen mensen "niet alleen waarde toe aan hun eigen leven, maar ook aan de samenleving als geheel." De klassieke verzorgingsstaat heeft regelingen voortgebracht die in huidige vorm onhoudbaar zijn, stelde Willem-Alexander verder. De omslag naar een participatiesamenleving wordt daarnaast gestimuleerd doordat mensen graag zelf keuzes willen maken.
In politiek en beleid gaat participatie al snel over 'werk, werk, werk' en over de participatiesamenleving als politieke gemeenschap.
Etymologie
| Aard herkomst | inheems woord |
|---|---|
| Vroegste datering | 1991 |
| Periode opkomst | 2013 |
| Bijzonderheden | De participatiesamenleving wordt gezien als een opvolger van de verzorgingsstaat, waarin de overheid veel zorg voor de burger op zich neemt. Het woord werd in 1991 genoemd in een open brief van Wim Kok. Het werd populair na de troonrede van 2013, waarin Koning Willem-Alexander dit woord noemde, maar werd door voormalig minister-president Wim Kok al eens gebruikt in 1991. Het woord is dus eigenlijk niet nieuw, maar een 'herintreder'. In 2013 werd participatiesamenleving door het Genootschap Onze Taal uitgeroepen tot Woord van het Jaar. |