scheefwonen 1.0
(bouw, gebouwen en huisvesting; (vooral) in Nederland)
Semagram (extra betekenisinformatie)
Scheefwonen…
is een activiteit
Algemene voorbeelden
Scheefwonen is het wonen in een huurhuis dat eigenlijk te goedkoop is voor de huurder. Daarom zouden er afspraken moeten worden gemaakt: als het inkomen omhoog gaat heeft de huurder de keuze om of meer huur te gaan betalen of om te verhuizen.
Een mogelijke oplossing voor het terugdringen van het gebruik van de huursubsidie zonder financiële nadelen voor de ontvanger, het bestrijden van het zogeheten scheefwonen (wonen in een te dure of te goedkope woning, waardoor of veel huursubsidie nodig is, of ten onrechte gebruik wordt gemaakt van gesubsidieerde woningbouw), heeft al een hele geschiedenis. Er is met name aandacht geweest voor de goedkope scheefwoners; mensen die in verhouding tot hun inkomen in een (te) goedkope woning wonen. Het gaat om 21% van alle huurders.
Huurverhoging voor mensen die in te goedkope huizen zitten, is een beter middel om de doorstroming op de woningmarkt te stimuleren, vindt Aedes. Begin jaren negentig werd de mogelijkheid van een huurbelasting al voorgesteld door toenmalig staatssecretaris Heerma (CDA). Het plan werd uiteindelijk verworpen omdat ook de positieve effecten van scheefwonen werden onderkend. Mensen met hoge inkomens in goedkope huizen zorgen voor gemengde buurten waarin arm en rijk naast elkaar wonen.
Combinatiemogelijkheden
als object bij een werkwoord
- (het) scheefwonen aanpakken
- (het) scheefwonen bestrijden
- (het) scheefwonen tegengaan
Eindhoven, Helmond en zes omliggende gemeenten willen het scheefwonen, waarbij mensen veel te goedkoop huren, gaan aanpakken. Ook willen ze de ontwikkeling van bedrijventerreinen op de lange baan schuiven omdat daar nu minder vraag naar is.
Om iets tegen de scheefheid in de huursector te ondernemen presenteert de staatssecretaris een nieuw monstrum, het tijdelijke huurcontract en de tijdelijke woonvergunning. Dat instrument is er één in een oplopende reeks van maatregelen waarmee de verantwoordelijkheid voor het voorkomen van scheefheid bij de gemeenten en de corporaties wordt gelegd. Inclusief uiteraard de uitvoering van deze maatregel met politiedwang. Volgens Heerma hoeft het weliswaar zo'n vaart niet te lopen omdat er meer mogelijkheden zijn om het 'scheef-wonen' aan te pakken, zoals bij de toewijzing van woonruimte.
Via een meer stringente toepassing van de zogeheten fiatteringsmaatregel in de toewijzing van huisvesting, kan het scheefwonen worden bestreden. Daarmee wordt beroep op de huursubsidie teruggedrongen en indirect ook de mate waarin de armoedeval kan optreden. Doordat er ongeveer evenveel mensen te duur wonen als dat er te goedkoop wonen is het probleem in theorie oplosbaar.
Spies wil met de huurverhoging het zogeheten scheefwonen tegengaan. Woningcorporaties vinden de maatregel echter te onduidelijk. Zo moeten de inkomensgegevens vernietigd worden die de corporaties de afgelopen maanden bij de Belastingdienst hadden opgevraagd.